Προσαρμογή στον παιδικό Σταθμό
Η είσοδος του παιδιού στον παιδικό αποτελεί το σύμβολο εξόδου από το βασικό πυρήνα της οικογένειας και σημαίνει το πέρασμα από την ηλικία της ανεμελιάς και της ασφάλειας, που προσφέρει το οικογενειακό περιβάλλον, στην επιπλέον ανάπτυξη των ικανοτήτων και συνολικά της προσωπικότητάς του, που προσφέρει το σχολείο. Όπως κάθε αλλαγή όμως, έτσι και αυτή ενδέχεται να συνοδεύεται από οδυνηρές αντιδράσεις του παιδιού που δεν πρέπει να μας πανικοβάλουν.
Τα περισσότερα παιδιά αντιμετωπίζουν στις πρώτες μέρες που πάνε σχολείο, μία σχετική δυσκολία προσαρμογής. Το 4% περίπου των παιδιών νιώθουν έντονο και υπερβολικό άγχος όχι μόνο κατά τη φάση αποχωρισμού των οικείων αντικειμένων και προσώπων τους, αλλά ακόμα και όταν σκέφτονται ότι θα τους συμβεί κάτι τέτοιο. Αυτό εκφράζεται με κλάμα, αντίσταση να πάνε σχολείο, φόβο ότι ο γονιός δεν θα ξανάρθει, θα πάθει κάτι κακό, εφιάλτες, αϋπνίες, πονόκοιλο κλπ.
Στην πραγματικότητα το άγχος αποχωρισμού είναι ένα φαινόμενο το οποίο αναμένεται στη φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού. Τα βρέφη σε ηλικία μικρότερη του ενός έτους εκφράζουν άγχος αποχωρισμού με τη μορφή φόβου προς τα ξένα πρόσωπα, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει εγγύτητα με το πρόσωπο που έχουν προσκόλληση, δηλαδή τη μητέρα.
Ο φόβος από την άλλη, είναι συστατικό στοιχείο της παιδικής εξέλιξης και αποτελεί μέρος του θεμελιώδους ψυχικού εξοπλισμού των παιδιών. Βοηθά στον έλεγχο της φυσιολογικής επιθετικότητας και στην εκτίμηση εξωτερικών και εσωτερικών κινδύνων.
Αν υπάρχει άγχος στην είσοδο στο σχολείο είναι φυσιολογικό καθώς το παιδί δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στο εντελώς καινούργιο, ευρύτερο και πολύπλοκο σε σχέση με την οικογένεια, περιβάλλον του σχολείου. Συχνά όμως το παιδί εγκολπώνεται τις δυσκολίες της μητέρας. Κατά συνέπεια συγκινησιακές εξάρσεις μπροστά στο παιδί και υπερπροστασία μάλλον θα εντείνουν την κατάσταση.
Αυτές οι προσαρμογές δεν γίνονται από τη μία στιγμή στην άλλη, αλλά απαιτούν χρόνο τόσο για το παιδί όσο και για το γονιό. Οι γονείς θα πρέπει να προετοιμάσουν το παιδί για την αλλαγή που πρόκειται να συμβεί. Η επίσκεψη του παιδιού στο χώρο του σχολείου πριν την ένταξή του, ώστε να εξοικειωθεί με αυτόν, η συγκρατημένη, τρυφερή, ειλικρινής και συνεπής στάση των γονιών κατά την πρώτη ημέρα της ένταξης, αλλά και η συνολική προετοιμασία σε κλίμα χαράς αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις καλής προσαρμογής.
Η καλή συνεργασία σχολείου οικογένειας και η κοινή διάθεση χρόνου προς το παιδί θα αποτελέσουν τα εφόδια για την καλύτερη προσαρμογή και μετέπειτα εξέλιξή του.
Το παιδί πρέπει να ενθαρρύνεται να παρακολουθεί το σχολείο. Σε περίπτωση όμως δυσκολίας ίσως χρειαστεί να φτιαχτεί ένα πρόγραμμα όπου θα αυξάνεται προοδευτικά ο χρόνος παραμονής σε αυτό. Συχνά και η διακριτική παρουσία ενός οικείου προσώπου για περιορισμένο χρονικό διάστημα ενδέχεται να φανεί απαραίτητη.
Την περίοδο ηρεμίας, μετά την προσαρμογή, ενδέχεται να ακολουθήσει μία νέα περίοδος αντιδράσεων. Δώστε την ευκαιρία στο παιδί σας να συνειδητοποιήσει τα νέα δεδομένα δείχνοντας ψυχραιμία, κατανόηση και υπομονή.
